A LAREIRA DE NOITEBOA: LUCES E LEMBRANZAS DO PASADO
Na década dos 50, cando Os Ancares estaban illados por camiños duros pero non por afectos, a lareira era o corazón de cada fogar. O lume de carballo, uz e castiñeiro iluminaba as paredes e os rostros das xeracións. Na garmalleira penduraban potas onde o aroma do chourizo, xamón e queixo enchía o ar, anunciando a Ceia Familiar por Excelencia.